Με απροσδόκητα μεγάλη προσέλευση φίλων και υποστηρικτών πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση της μελέτης του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ερευνών Κοινωνικής και Οικονομικής Πολιτικής, ανοίγοντας -και με σκληρή επιστημονική τεκμηρίωση πλέον- τη συζήτηση για τη νέα κατεύθυνση για την Ελλάδα και την προοπτική μιας συνολικής αναμόρφωσης της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Αν ο ελληνικός λαός τη γνωρίσει και την πιστέψει, τότε η μελέτη αυτή μπορεί να αποτελέσει την πυξίδα της πολιτικής δράσης. Ακολουθεί η ομιλία μου στην εκδήλωση παρουσίασης της μελέτης του ΕΔΕΚΟΠ για την αποτυχία της Ευρωζώνης και τη νέα κατεύθυνση για την Ελλάδα.
"Μου έκανε εντύπωση ότι ο ΣΕΒ λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της μελέτης του ΕΔΕΚΟΠ από το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ δήλωσε ότι η έξοδος από τη νομισματική ένωση είναι ανεπιθύμητη και ανέφικτη. Η έξοδος είναι απολύτως εφικτή. Είναι επίσης και επιθυμητή και απαραίτητη, όπως καταδεικνύει η μελέτη μας. Ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι η έξοδος είναι μια εύκολη διαδικασία, αλλά είναι απολύτως εφικτή και μπορεί να γίνει ομαλά με σχετική προετοιμασία. Η έξοδος ανοίγει το δρόμο για την αλλαγή οικονομικής πολιτικής που χρειάζεται η χώρα. Απαιτείται όμως κοινωνική και εθνική συσπείρωση. Απαιτείται μια μετωπική συμπαράταξη με βάση τα λαϊκά και εργατικά στρώματα, τα οποία θα πρέπει να απαιτήσουν αυτό που πρέπει να γίνει για τη χώρα και να δείξουν ότι μπορούν να ηγηθούν στην κοινωνία. Τα ανώτερα στρώματα απέδειξαν ότι δεν δικαιούνται να ηγούνται της κοινωνίας. Δεν μπορείς να ηγείσαι της ελληνικής κοινωνίας όταν λες "θα κάνω ό,τι πει ο Γερμανός" ή "θα κάνω οτιδήποτε αρκεί να μη φύγω από το ευρώ"."
"Μου έκανε εντύπωση ότι ο ΣΕΒ λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της μελέτης του ΕΔΕΚΟΠ από το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ δήλωσε ότι η έξοδος από τη νομισματική ένωση είναι ανεπιθύμητη και ανέφικτη. Η έξοδος είναι απολύτως εφικτή. Είναι επίσης και επιθυμητή και απαραίτητη, όπως καταδεικνύει η μελέτη μας. Ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι η έξοδος είναι μια εύκολη διαδικασία, αλλά είναι απολύτως εφικτή και μπορεί να γίνει ομαλά με σχετική προετοιμασία. Η έξοδος ανοίγει το δρόμο για την αλλαγή οικονομικής πολιτικής που χρειάζεται η χώρα. Απαιτείται όμως κοινωνική και εθνική συσπείρωση. Απαιτείται μια μετωπική συμπαράταξη με βάση τα λαϊκά και εργατικά στρώματα, τα οποία θα πρέπει να απαιτήσουν αυτό που πρέπει να γίνει για τη χώρα και να δείξουν ότι μπορούν να ηγηθούν στην κοινωνία. Τα ανώτερα στρώματα απέδειξαν ότι δεν δικαιούνται να ηγούνται της κοινωνίας. Δεν μπορείς να ηγείσαι της ελληνικής κοινωνίας όταν λες "θα κάνω ό,τι πει ο Γερμανός" ή "θα κάνω οτιδήποτε αρκεί να μη φύγω από το ευρώ"."