Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Germany to Blame for Euro Zone Crisis: Study

Εκτενής αναφορά του ειδησεογραφικού δικτύου CNBC στη μελέτη Φλάσμπεκ - Λαπαβίτσα για το γερμανικό Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ.


"Η επιμονή της Γερμανίας στον έλεγχο και η πολιτική στη διατήρηση  των χαμηλών γερμανικών μισθών έχει δώσει στη χώρα ένα αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και εμποδίζει την επιστροφή στην ανάπτυξη για τις χώρες με προβληματικές οικονομίες", υποστηρίζει μια νέα μελέτη.

Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε από το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ και  είναι στενά συνδεδεμένη με το σοσιαλιστικό κόμμα Die Linke της Γερμανίας, αναφέρει πως το γερμανικό κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος - ένα σημαντικό μέτρο της παραγωγικότητας - παρέμεινε σταθερό από τη δημιουργία του ευρώ.

Με κόστος εργασίας ανά μονάδα χαμηλότερο από αυτό των άλλων χωρών οι εξαγωγές της Γερμανίας άνθισαν και οι εισαγωγές της επιβραδύνθηκαν, υποστηρίζουν οι Heiner Flassbeck και Κώστας Λαπαβίτσας που συνυπέγραψαν τη μελέτη.

Με το τέλος της πρώτης δεκαετίας της Νομισματικής Ένωσης, η διαφορά του κόστους και των τιμών μεταξύ της Γερμανίας και της νότιας Ευρώπης ανήλθαν σε περίπου 25% και 15% μεταξύ της Γερμανίας και της Γαλλίας. 

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Γερμανία να έχει κερδίσει το απόλυτο πλεονέκτημα στο διεθνές εμπόριο, ενώ οι άλλες χώρες να έχουν βιώσει το απόλυτη μειονέκτημα», συνεχίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.

"Για να φανεί αυτό το αποτέλεσμα: ένα συγκρίσιμο προϊόν το οποίο το 1999 είχε πωληθεί στην ίδια τιμή σε όλες τις χώρες της ΟΝΕ, θα μπορούσε να πωληθεί από τη Γερμανία το 2010 σε μια τιμή που θα ήταν 25% χαμηλότερη, κατά μέσο όρο, από ότι στις άλλες χώρες της ΟΝΕ. "

Η έκθεση αναφέρει ότι η γερμανική κυβέρνηση άρχισε να ασκεί τεράστια πίεση για μισθολογικές διαπραγματεύσεις με στόχο τη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της χώρας, εντός και εκτός της ζώνης του ευρώ, η οποία βοήθησε την άνθιση των εξαγωγών.

"Από την έναρξη της νομισματικής ένωσης το 1999, η Γερμανία η μεγαλύτερη χώρα και το Ευρωπαϊκό προπύργιο της εξωτερικής σταθερότητας για αρκετές δεκαετίες, αποφάσισε να δοκιμάσει ένα νέο τρόπο για την καταπολέμηση του υψηλού επιπέδου της ανεργίας", ανέφερε η έκθεση. "Αυτή η προσπάθεια για την αντιμετώπιση των επίμονων υψηλών ποσοστό ανεργίας ήταν θεμελιωμένη στην πεποίθηση ότι οι χαμηλότεροι μισθοί θα οδηγούσαν σε έναν μεγαλύτερης έντασης τρόπο παραγωγής" προσθέτουν.

Αλλά αντ 'αυτού, οι συγγραφείς υποστηρίζουν, έχει οδηγήσει σε "ένα τεράστιο χάσμα στην ανταγωνιστικότητα."