Παρακολουθείστε την παρέμβασή μου στην εκπομπή της ΕΡΤ3 "ΕπιΚοινωνία" με τη Θεοδώρα Αυγέρη και τον Δημήτρη Παπαγρηγορίου για το αποτέλεσμα του ιταλικού δημοψηφίσματος.
"Οι Βρυξέλες δίνουν την εικόνα ενός καθεστώτος που πλησιάζει προς την κατάρρευσή του. Ό,τι κι αν συμβαίνει για τις Βρυξέλες φταίνε οι άλλοι. Φταίνε οι Ιταλοί, οι Άγγλοι, οι φτωχοί, οι αγράμματοι… Οι μόνοι που δε φταίνε είναι οι εξαιρετικοί πολιτικοί και γραφειοκράτες των Βρυξελών που κατέχουν την απόλυτη γνώση, που καθορίζουν την πολιτική με τον καλύτερο τρόπο και προτείνουν τα λογικά πράγματα στους λαούς της Ευρώπης. Μόνο που οι λαοί της Ευρώπης δεν πείθονται. Δυστυχώς οι Βρυξέλες δεν ακούνε για έναν απλούστατο λόγο: κυριαρχεί το σκληρότατο γερμανικό συμφέρον, το οποίο δεν είναι διατεθειμένο να αλλάξει κατεύθυνση. Πολύ φοβάμαι λοιπόν ότι οδηγούμαστε σε πολύ σκληρές εξελίξεις και η σημασία του ιταλικού δημοψηφίσματος είναι ακριβώς αυτή. Ο ιταλικός λαός ρωτήθηκε αν συμφωνεί με τα μέτρα Ρέντσι προκειμένου η χώρα να παραμείνει στην ΕΕ και απάντησε πως θέλει κάτι άλλο. Η ψήφος στο ιταλικό δημοψήφισμα δεν ήταν για τη Γερουσία, αλλά για τη θέση της Ιταλίας στην Ευρώπη.
Μετά από έξι χρόνια οικονομικής κρίσης έχει παγιωθεί μια κατάσταση στην Ευρώπη, η οποία έχει πάρει πλέον θεσμική μορφή. Υπάρχουν ισχυρότατοι θεσμοί στην ΕΕ και στην ΟΝΕ, οι οποίοι εκβιάζουν χώρες -ιδίως μικρές χώρες όπως η Ελλάδα-. Η Ελλάδα, λοιπόν, εκβιάστηκε το 2015 και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ενέδωσε ως μη όφειλε. Η Ιταλία όμως είναι μια μεγάλη χώρα, η οποία έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει διαφορετική πορεία εάν το διαλέξει, εάν ο λαός της το αποφασίσει και αν εκλέξει μια κυβέρνηση η οποία θα θέλει να το κάνει πραγματικότητα."
"Οι Βρυξέλες δίνουν την εικόνα ενός καθεστώτος που πλησιάζει προς την κατάρρευσή του. Ό,τι κι αν συμβαίνει για τις Βρυξέλες φταίνε οι άλλοι. Φταίνε οι Ιταλοί, οι Άγγλοι, οι φτωχοί, οι αγράμματοι… Οι μόνοι που δε φταίνε είναι οι εξαιρετικοί πολιτικοί και γραφειοκράτες των Βρυξελών που κατέχουν την απόλυτη γνώση, που καθορίζουν την πολιτική με τον καλύτερο τρόπο και προτείνουν τα λογικά πράγματα στους λαούς της Ευρώπης. Μόνο που οι λαοί της Ευρώπης δεν πείθονται. Δυστυχώς οι Βρυξέλες δεν ακούνε για έναν απλούστατο λόγο: κυριαρχεί το σκληρότατο γερμανικό συμφέρον, το οποίο δεν είναι διατεθειμένο να αλλάξει κατεύθυνση. Πολύ φοβάμαι λοιπόν ότι οδηγούμαστε σε πολύ σκληρές εξελίξεις και η σημασία του ιταλικού δημοψηφίσματος είναι ακριβώς αυτή. Ο ιταλικός λαός ρωτήθηκε αν συμφωνεί με τα μέτρα Ρέντσι προκειμένου η χώρα να παραμείνει στην ΕΕ και απάντησε πως θέλει κάτι άλλο. Η ψήφος στο ιταλικό δημοψήφισμα δεν ήταν για τη Γερουσία, αλλά για τη θέση της Ιταλίας στην Ευρώπη.
Μετά από έξι χρόνια οικονομικής κρίσης έχει παγιωθεί μια κατάσταση στην Ευρώπη, η οποία έχει πάρει πλέον θεσμική μορφή. Υπάρχουν ισχυρότατοι θεσμοί στην ΕΕ και στην ΟΝΕ, οι οποίοι εκβιάζουν χώρες -ιδίως μικρές χώρες όπως η Ελλάδα-. Η Ελλάδα, λοιπόν, εκβιάστηκε το 2015 και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ενέδωσε ως μη όφειλε. Η Ιταλία όμως είναι μια μεγάλη χώρα, η οποία έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει διαφορετική πορεία εάν το διαλέξει, εάν ο λαός της το αποφασίσει και αν εκλέξει μια κυβέρνηση η οποία θα θέλει να το κάνει πραγματικότητα."