Έξι γνωστοί οικονομικοί αναλυτές συζητούν σήμερα στην ιστοσελίδα του ινστιτούτου CLASS (Centre for Labour and Social Studies του συνδικάτου UNITE) τη "Δήλωση του Φθινοπώρου" του Υπουργού Οικονομιών της Βρετανίας, Τζορτζ Όσμπορν, η οποία δημοσιοποιήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2013. Η "Δήλωση του Φθινοπώρου" είναι στην ουσία ο ετήσιος συμπληρωματικός προϋπολογισμός της Βρετανίας.
Ο Κώστας Λαπαβίτσας αναφέρει:
Η "Δήλωση του Φθινοπώρου" είναι ένα "μη-γεγονός" από την
άποψη της οικονομικής πολιτικής. Πρόκειται μάλλον για μια πολιτική κίνηση με σκοπό, αφενός, να δημιουργήσει την εντύπωση
ότι η λιτότητα είναι επιτυχημένη και, αφετέρου, να υπονομεύσει την επιτυχία
που σημείωσε το Εργατικό Κόμμα θέτοντας στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης το ζήτημα του βιοτικού επιπέδου. Είναι απίθανο όμως να επιτύχει κάποιον από αυτούς τους στόχους.
Η λιτότητα
παραμένει η πολιτική του κ. Όσμπορν, υποτίθεται γιατί η πολιτική αυτή "δουλεύει". Αλλά δεν
είναι έτσι. Το Γραφείο Ευθύνης για τον Προϋπολογισμό προβλέπει πράγματι ισχυρότερες
επιδόσεις της οικονομίας για το 2014 και για το
2015, αλλά οι προβλεπόμενοι ρυθμοί
ανάπτυξης είναι αδύναμοι και θα
παραμείνουν έτσι μέχρι το τέλος της
δεκαετίας. Το βρετανικό εθνικό προϊόν εξακολουθεί
να είναι κάτω από το επίπεδο του 2008 και
μόλις και μετά βίας θα καλύψει το κενό το επόμενο έτος. Για το λόγο αυτό, πλεόνασμα προϋπολογισμού είναι μάλλον απίθανο να επιτευχθεί πριν από το 2018 - 19, ενώ το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται
έως το 2015. Η πολιτικές του κ. Όσμπορν σημαίνουν, λοιπόν, ότι η βρετανική οικονομία θα
συνεχίσει απλώς να κινείται χωρίς κατεύθυνση χρόνια.
Η ανάπτυξη θα είναι υψηλότερη το 2014-15 επειδή οι εργαζόμενοι έχουν αυξήσει το δανεισμό τους και μειώνουν τις αποταμιεύσιες τους, άρα η καταναλωτικές δαπάνες έχουν αυξηθεί. Η επέκταση της πίστωσης συμβάλλει επίσης στην αύξηση των τιμών των κατοικιών, η οποία σε ορισμένες περιοχές του Λονδίνου μοιάζει ήδη με φούσκα. Δηαλδή η ανάπτυξη που σημειώνεται βασίζεται στα χαμηλά επιτόκια, καθώς και στην Ποσοτική Χαλάρωση (της κυκλοφορίας χρήματος), από την Τράπεζα της Αγγλίας και όχι σε μια ισχυρή ανάκαμψη της παραγωγής. Για το λόγο αυτό είναι απίθανο να βελτιώσει σημαντικά τα εισοδήματα και την απασχόληση. Οι πραγματικοί μισθοί δεν αυξάνονται και το βιοτικό επίπεδο θα εξακολουθήσει να αποτελεί πρόβλημα για τους εργαζόμενους, παρά τα παιχνίδια που παίζει ο κ. Όσμπορν με το αφορολόγητο ποσό του εισοδήματος φυσικών προσώπων.